Igrexa de San Pedro de Canaval.

* San Pedro.
* Século XII (restaurada no século XVIII).
* Foi bailía templaria no século XIII.
* Restos románicos: portada.

En 1115 Munio Romariz dona ó mosteiro de San Pedro de Valverde (en Monforte) a igrexa de San Pedro de Canabales, que recibira da raíña dona Urraca (1107 - 1126) en premio aos seus servizos. No século XIII a igrexa é unha bailía da Orde do Temple ata a extinción desta en 1312. A igrexa de Vilaescura era anexa desta bailía de Canaval. 

A finais do século XIV, Pedro de Lemos dona esta igrexa ao seu vasalo Ares Rodríguez dos Castillós.

Foi restaurada no s. XVIII, momento no que se engadiu a espadana.

Igrexa en sillería granítica de planta e cabeceira rectangulares, cubertas de madeira, telladas, a dúas e catro augas. O arco triunfal, de medio punto, é de gran amplitude. A cabeceira está orientada ao NE.

A portada é o único resto románico de Canaval. Con arco de medio punto, de tímpano liso, e tres arquivoltas de sección rectangular, a exterior decorada con cabezas de cravo.

As dúas arquivoltas interiores apoian en columnas sinxelas, de fuste liso, con capiteis cúbicos sen decoración.

No interior, conserva unha gran pía bautismal de granito de época medieval, con diversas figuras en relevo, entre as que destaca un cabaleiro da Orde de Malta.